آخرین پستم رو بامداد یازده مرداد نوشتم. حالا تقریبا ۸۲ روز از اون نوشته می‌گذره و من دوباره برگشتم خونه. روزهای اول رفتنم اینقدر بد بود که اصلا دلم نمی‌خواد راجع بهشون صحبت کنم. با این که توی اون نوشته‌ام گفته بودم که الان خیلی آماده‌ام، ولی وقتی رفتم انگار قضیه تغییر کرده بود. خیلی بد بود خیلی اما گذشت و گذشت. شرایطم داخل پادگان تغییر کرد و اینقدر خوب شد اوضاع که خیلی وقت‌ها اون قدر درگیری ذهنی و کاری دارم که کلا یادم می‌ره الان سربازم و اون لحظه هم داخل پادگانم.
الان که دارم این پست رو می‌نویسم وارد ۹ ماه خدمت شدم و تقریبا می‌شه گفت خدمتم به نیمه رسیده! جدی جدی ۹ ماهه که دارم خدمت می‌کنم! واقعا خوشحالم از اتفاقاتی که برام پیش اومد و تجربیاتی که به دست آوردم.
فعلا یه ۲۰ روزی هستم و ایندفعه می‌رم تا نزدیک‌های عید. واقعا خدا رو شکر می‌کنم بابت اتفاقاتی که برام افتاد تا به این جایگاه فعلیم برسم. زیاد از جزئیاتش نمی‌تونم صحبت کنم ولی به قول بچه‌ها روزهای سختمون تقریبا به آخر رسیده و دیگه راحت‌تر می‌شه اوضاع.
یه چند روزی رو توی دنیای خودم سیر می‌کنم و باز برای سه چهار ماه می‌رم زاهدان. سعی می‌کنم به بهترین نحو از این چند روز مرخصی استفاده کنم. کلی کار دارم که باید انجام بدم و کلی آدم هستن که باید ببینمشون.
برم ببینم تو این مدت که نبودم دنیا دست کی بوده 🙂
بازگشتتون بعد از این مدت طولانی گرامی باد. از خاطرات و تجربه هاتون بیشتر بنویسید.
حتما زهرا جان. کلی حرف برای گفتن دارم!
منتظر تجربه ها و نحوه مقابلتون با مشکلات هستم : )
حتما می‌نویسم 🙂
سلام ، منم وارد ۹ امین ماه خدمتم شدم ، فک کنم باید هم برجی باشیم . اعزامی ۱ / ۱۲ / ۹۸
سلام محمد جان. تقریبا، منم اعزامی ۱۹/۱۱/۹۸ هستم.