اولین پست وبلاگم دقیقا در تاریخ 26 خرداد 97 منتشر شده! البته که عمر دقیق وبلاگم به چند روز قبلش بر میگرده یا حتی میشه تاریخ ثبت دامنه رو که مال خیلی قبل تر هم هست به عنوان عمر وبلاگ در نظر گرفت. اما خب من معیار اصلی رو همین اولین پست در نظر میگیرم که کاملا هم مستند شده و دیگه توش حرفی برای گفتن نمیمونه! لینک اون پست رو همینجا قرار میدم تا اگه دلتون خواست برید یه سری بهش بزنید و تاریخ منتشر شدن اون رو هم ببینید.
تمام تلاشم رو کردم تا از همون اول خیلی حرفه ای کارم رو شروع کنم و فرض کنم الان روزی هزار تا مخاطب دارم و باید با کیفیت کار کنم و جوابگوی همشون باشم! کلا من همیشه سعی میکنم این فرض رو در نظر بگیرم اما باید خیلی مراقب باشم تا توی تلهی کمال گرایی نیوفتم! اگر نمیدونید کمال گرایی چیه یا فقط اسمش رو شنیدید و زیاد باهش آشنایی ندارید، پیشنهاد میکنم این پست از وبلاگم رو بخونید تا به صورت کامل با این تله آشنا بشید.
داشتم میگفتم خلاصه سعی کردم همه چی رو از همون اول خیلی حرفه ای و شیک پیاده سازی کنم (شیک و حرفه ای از نظر خودم البته) از قالبی استفاده کردم که خیلی زیبا بود و بعد از اینکه وبلاگم یکم مخاطب پیدا کرد، پیام های زیادی داشتم در این رابطه که قالبت خیلی خوبه و میخوایمش و از این حرفا. حتی همین الان هم توی بعضی از کامنت هام این مورد وجود داره و میتونید برید و ببینید. قالبم خیلی خیلی قشنگ بود و امکانات زیاد و فوق العاده ای رو داشت. هنوز هم اون قالب رو دوست دارم اما یه سری ایرادات بعد از یکم بزرگ شدن وبلاگ به وجود اومد که من دیدم باید به فکر تعویض قالب باشم!
مثلا وقتی یکم تعداد کامنت ها زیاد میشد و یا یه کامنت تو در تو میشد کامل استایل به هم میریخت و شکل زشتی رو به خودش میگرفت! یکی دیگه از ایراداتی که شاید فقط از نظر من ایراد باشه، نوشتن پست های طولانی بود. وقتی یه پست یکم طولانی میشد قالب اون شکل قشنگش رو از دست میداد و به خاطر حالت دو ستونه بودن قالب، اون زیبایی اولیه رو به صورت کامل از دست میداد. البته یک سری ایرادات استایلی هم در نوشتن متن، فاصله از خط بالایی و … وجود داشت که میشد با CSS حلشون کرد ولی خب مشکل یکی دوتا نبود و باید اساسی به فکر چاره میبودم!
یک سری ایراد هم در بخش پشت یا همون مدیریت سایت وجود داشت و یه سری ایرادات دیگه هم قالب وبلاگ برای سرور و هاست من به وجود میاورد! الان با خودتون میگید با این همه ایراد چجوری پست مینوشتی؟! باید بگم که با همهی این ایرادات میشد کار کرد و پست نوشت و کسی هم متوجه چیزی نمیشد! اما مطمئنا در آینده و با آپدیت یه سری چیزا که قالب به اون وابسته است، کامل دچار مشکل میشدم و اونجا دیگه قضیه بحرانی میشد!
از چند ماه پیش به فکر تغییر قالب افتادم و گشتم دنبال یه قالب جدید. اون اوایل ظاهر رنگارنگ و پر از چیزای جینگولی برام خیلی با اهمیت بود اما کم کم فهمیدم که باید برم به سمت دنیای مینیمال و ساده! میگن اوج پیچیدگی در نهایت سادگی است. الان من کامل این جمله رو درک میکنم. برای همین قالبِ تقریبا ساده ای که الان میبینید، من سه روز گذشته رو به غیر از تایم های غذا و خواب، به صورت کامل روش کار میکردم تا چیزی که شما الان میبینید بشه! این قالب به شدت مینیماله و از قدم زدن توی اون به شدت لذت میبرم! قالب ساخته شده تا فقط شما توش بنویسید بدون هیچ دغدغهی اضافی ای! برید صفحه اول وبلاگ رو یه نگاهی بندازید، کامنت ها رو بخونید، فونت جدید رو ببینید، بعد کامل متوجه حرف هایی که تا اینجا زدم میشید.
یکم هم از فونت وبلاگ بگم بعد میرم سراغ تغییرات جدید و یه سری آمار باحال هم از وبلاگم بهتون میدم. توی نسخهی قبلی وبلاگم من از فونت ایران سنس دست نویس استفاده میکردم. بعد از استفاده از این فونت، از طریق کامنت ها و پیام هایی که برام میومد فهمیدم این فونت چه قدر هوادار داره و کلی آدم از این فونت خوششون اومده بود. من هنوز هم اون فونت رو دوست دارم ولی با سیاست های جدیدم دیگه سازگار نبود! به نظرم اون فونت در عین زیباییش پیچیدگی های زیادی رو داشت ولی من دنبال یه فونت ساده و البته آزاد بودم. آزاد یعنی اینکه شما نیازی ندارید فونت رو خریداری کنید و بعد هم بسته به نیازتون براش لایسنس تهیه کنید. کاری که من برای فونت ایران سنس دست نویس انجام داده بودم و میتونید از اینجا صحت لایسنسم رو ببینید. اگر شما هم میخواید از یه فونت تجاری استفاده کنید ازتون خواهش میکنم اون رو به صورت قانونی تهیه کنید تا حق کسی ضایع نشه!
فونتی که الان دارم ازش استفاده میکنم اسمش شبنمه. فونت شبنم خیلی چشم نوازه، یه استایل ساده و خاص داره و اصلا پیچیدگی نداره. من توی توییتر، جیمیل، یوتیوب، و چندتا سایت دیگه فونت پیشفرضم رو شبنم گذاشتم و خیلی وقته که دارم ازش استفاده میکنم. قبل از این که فونت رو روی قالب نصب کنم، تستش کردم و نتیجه واقعا برام هیجان انگیز بود. یه فونت مگه چه قدر میتونه زیبا باشه؟! خلاصه این نوشته رو الان شما دارید با فونت شبنم میخونید و امیدوارم شما هم مثل من از این فونت لذت ببرید.
این بود علت تغییر قالب و فونتم تا اینجا. حالا یکم از تغییراتی که به وجود آوردم و چیز های جدیدی که اضافه کردم بهتون میگم. اگر یکم با دقت وارد وبلاگ شده باشین حتما متوجه سرعت بالای اون در لود شدن شدید! این به این خاطره که من وبلاگم رو آوردم پشت ابر آروان و دارم از CDN های اون ها استفاده میکنم. خیلی ساده اگه بخوام بگم CDN یعنی شبکه توزیع محتوا. این عکس خیلی ساده این شبکه رو توضیح میده.
سمت چپ قبل از استفاده از سیدیانه و سمت راست بعد از استفاده از اون. اگر بازهم براتون گنگه این مفهوم بگید تا بعدا یه پست راجع بهش بنویسم و خیلی ساده توضیح بدم نحوهی کارکردش رو. خلاصه علاوه بر سرعت الان امنیت وبلاگم هم افزایش پیدا کرده و واقعا باید به بچه های ابر آروان تبریک بگم بابت ساختن چنین سرویس و محصولی. البته CDN بخش کوچیکی از خدمات ابر آروانه! یه نگاه به سایتشون بندازید تا متوجه گستردگی کارشون بشید.
مورد بعدی که به وبلاگم اضافه شده خبرنامهی ایمیلیه. احتمالا موقع باز کردن این صفحه با پیام عضویت در خبرنامه وبلاگ مواجه شدید! امیدوارم که چشم بسته ردش نکرده باشید و البته اگر هم ردش کردید میتونید الان روی اون سه تا خط سمت چپ بالا کلیک کنید و عضو خبرنامه بشید. قرار نیست بعد از عضو شدن در خبرنامه، من روزی هفت صد تا ایمیل برای شما بفرستم و توش هی بگم روی لینک زیر کلیک کن تا پولدار بشی و از این حرفا! قراره به صورت ماهانه نهایتا دوتا ایمیل برای شما ارسال کنم که موضوع بیشترش هم بر میگرده به آگاه سازی شما از آپدیت شدن وبلاگ با پست جدید. البته الان این قضیه خیلی ساده به نظر میرسه ولی در آینده قراره کلی کار هیجان انگیز رو انجام بدیم توی همین وبلاگ پس پیشنهاد میکنم اگر مشکلی ندارید عضو خبرنامه بشید و من رو خوشحال کنید.
مورد بعد تر هم باز طراحی صفحهی حمایت مالی وبلاگ بود. یه سری متن بهش اضافه کردم و از این به بعد شما میتونید هم به صورت ریالی و هم به صورت استفاده از بیت کوین از من حمایت کنین. توی صفحهی حمایت مالی کامل توضیح دادم که حمایت مالی چیه؟ چرا؟ و چگونه؟ اگر حسش رو داشتین بعد از این پست یه سر هم به اون صفحه بزنید. در منوی سایت موجوده.
تغییرات فنی دیگه ای هم توی وبلاگ به وجود آوردم که گفتنش شاید برای شما زیاد جالب نباشه و اصلا لزومی نمی بینم به گفتن اون ها چون یه طوریه که فکر نمیکنم به درد کسی بخوره. اما اگه حس کنجکاویتون رو نتونستین کنترل کنین پیام بدین تا با هم راجع بهش گپ بزنیم.
امیدوارم تا الان از این نوشته خسته نشده باشید. حالا میخوام چندتا آمار جالب از وبلاگم بهتون بدم.
در سه ماه گذشته وبلاگ من تا همین الان دقیقا 1040 ورودی از گوگل داشته. این آمار واقعا برام عجیب و شگفت انگیزه! همونطور که توی نمودار ها هم مشخصه این اعداد به صورت منظم داره بیشتر میشه و این یعنی هی داره کار من سخت تر میشه! عکس رو ببینید.
جالبه بدونید که پر کلیک ترین پست من در گوگل خداحافظ دانشگاه، سلام سربازی بوده! بعد از اون پست 20 سالگی سلام رتبهی دوم رو داره! تا همین لحظه هم 173 کامنت در وبلاگ من ثبت شده. طبق گفتهی گوگل آنالیتیکس وبلاگ من روزانه به صورت میانگین 15 بازدید کننده داره. نمیدونم شاید این آمار برای شما خیلی کوچیک و یا حتی خنده دار باشه ولی برای من خیلی بزرگه! فکرش رو نمیکردم بعد از گذشت یک سال و نیم به همچین جایگاهی برسه این وبلاگ. البته که هنوز اول راه هم نیستم و کلی برنامه دارم که هنوز تا اجرای اون ها کلی زمان لازمه.
این بود از نسخهی 2 وبلاگم. کمتر سایت یا وبلاگی رو دیدم که چنین آمار هایی رو از خودشون منتشر کنن. منم این کار رو کردم چون با شما خیلی راحتم و دوست دارم همیشه در جریان کار ها و اتفاقاتی که برای این وبلاگ میوفته باشید. راستی رنگ وبلاگ رو هم به بنفش تغییر دادم.
اگر توی این نسخه از وبلاگ ایرادی میبینید و یا نظری برای بهتر شدن این نسخه دارید حتما اون رو از طریق کامنت ها و یا هر راه ارتباطی دیگه ای مطرح کنید. کلا اگر بعد از خوندن این پست نسبتا طولانی حس کامنت دادن رو داشتید بگید که این نسخه بهتره یا همون نسخهی قبلی؟ از تغییرات راضی هستید؟
لاگ کامل و زیبایی بود. روایتی بود از ماجراهایی که بر یک بلاگر و صاحبش رفته و خواندنی بود. خوانندهی جریدهی آنلاین شما هستم. اینکه روایتهای جدید را از طریق خبرنامه برای مخاطبین میفرستید، اتفاق خوبی است و راه خوبی است برای حفظ ارتباط.
نویسنده و منتشر باشید.
ممنون محسن جان
خوشحالم از اینکه مخاطب هایی مثل شما دارم!
سلام محمد جان خیلی هم زیبا و عالی شده
کارت درسته پسر
سلام عزیز
خوشحالم از اینکه این رو میشنوم، شما لطف داری.
اول اینکه بابت بلاگ خوبت و اینکه تونستی حفظش کنی بهت تبریک میگم، بعد از هزاران بدبختی و کلنجار با خودم بعد از 4 سال وبلاگ خودم رو آوردم بالا، امیدوارم ایندفعه دیگه نابودش نکنم 🙂 همیشه وبلاگت رو چک میکنم و میخوام تو وبلاگ خودم یه بخش دوستان باز کنم، حتما اونجا معرفی ات میکنم.
سلام محمد جان
خوشحالم از این که با وبلاگم آشنا شدی. منم میخونمت از این به بعد، موفق باشی.