امروز ۱۸ مهر ۱۴۰۰ و حدود ۱۴ روز پیش خدمت من تموم شد! اگر شما هم مثل من موندین که چه کاری انجام بدین من هیچ پیشنهادی نمیتونم بهتون بکنم. چون بسته به شرایط و شانس خدمتی شما ممکنه اوضاع به کلی تغییر کنه. اما این رو یادتون باشه اگر خواستید برید خدمت حتما و حتما فوق دیپلمتون رو بگیرید! این خیلی مهمه. اگر هم اهدافتون خیلی بزرگه و آدم سرسختی هم هستید، امروز اقدام کردن بهتر از فرداست. هر چی سنتون کمتر باشه رنجش کمتر میشه. ولی اگه با دیپلم رفتید خودتون رو برای خیلی چیزها آماده کنید. همه چی به این بستگی داره که شما چه قدر خودتون رو می‌شناسید. این پست و کامنت‌های اون رو هم با دقت بخونید. هر سوالی هم راجع به خدمت داشتید حتما توی کامنت‌ها مطرح کنید. من به نسبت خوبی میتونم کمکتون کنم.
اگر بخوام خیلی خلاصه بگم برنامه من برای شش سال آیندم این بود که 4 سالش میرفت برای مدرک کارشناسی و 2 سال دیگش هم میرفت برای گرفتن مدرک کارشناسی ارشد. این برنامه اینطوری نبود که یهویی به ذهنم برسه و تصمیم به انجامش بگیرم کلی فکر کرده بودم براش، مشورت با آدم های مختلف، اینکه ارشد چی و کجا خونم و … .
تا اینجا همه چی اوکی به نظر میرسید تا اینکه به خاطر موقعیت کاریم مجبور شدم برم دانشگاه پیام نور و وقت کمتری رو سر کلاس ها بگذرونم. پارسال کارم اونقدر زیاد و سنگین بود که حتی نتونستم یه جلسه سر کلاس برم و کلا هیچ واحدی رو نتونستم پاس کنم و تنها چیزی که از دانشگاه داشتم غیبت سر جلسه‌ی امتحانات و کلاس ها بود.
خلاصه یه سال گذشت. البته این رو هم بگم یک خوبی ای که دانشگاه پیام نور داره اینه که وقتی شما سر جلسه‌ی امتحان حاضر نشی برات حذف اضطراری میزنن و فقط دَرست حذف میشه!
یه سال گذشت و من هیچ واحدی پاس نکردم اما برای سال جدید یعنی حدود سه ماه پیش تصمیم گرفتم درست انتخاب واحد کنم و قشنگ برم سر کلاس ها و مثل بچه‌ی آدم درس بخونم 😅 .
اولین کلاسی که رفتم ریاضی یک بود، وقتی وارد کلاس شدم فقط میگفتی وارد آتلیه عکاسی شدی 😐 هی دوربین ها میومدن بالا و عکس میگرفتن و باز میرفت تا مبحث بعدی… دقیقا سر کلاس من اینطوری بودم 😐. حالا بگذریم، کلاس بعدیم اصول فناوری اطلاعات بود. استاد اومد و راجع به یه چیز هایی حرف میزد که من فکر کنم تو دوره راهنمایی یاد گرفته بودمشون و باهشون آشنا شده بودم! این کلاس هم گذشت و رفتم سر کلاس مبانی کامپیوتر و برنامه سازی.
اصل قضیه از اینجا شروع شد. عجیب ترین چیزش برای من این بود که کد های برنامه نویسی رو روی تخته می نوشتن! این کار واقعا مسخرست. آخه میدونید که تخته این قابلیت رو نداره وقتی شما کدی رو اشتباه می نویسی بهت ارور بده. اون کلاس یه تلنگر بزرگ برای من بود! با خودم گفتم محمد تو میخوای 4 سال از عمرت رو توی این کلاس ها هدر بدی؟! یه حساب کتاب کردم دیدم با دانشگاه رفتن فقط سر خودمو کلاه گذاشتم و واقعا دانشگاه رفتن و حتی اون مدرک حتی یک درصد هم توی زندگیم به دردم نمیخوره! شاید اگه رشتم روانشناسی یا چیز دیگه ای بود حداقل میگفتم یه چیزیش به درد زندگیم میخوره و عمرم رو هدر ندادم ولی تو رشته‌ی مهندسی کامپیوتر دیدم فقط دارم سر خودم رو با رفتن به جایی به اسم دانشگاه کلاه میذارم.
اینجا بود که فکر انصراف و رفتن به خدمت به سرم زد. خیلی تصمیم سختی بود کلا چند روز حالم بد بود و هی میومدم همه چی رو بالا و پایین میکردم که ببینم آیا دارم کار درستی رو انجام میدم یا نه؟ اول از همه با پدر و مادرم مشورت کردم و بهشون گفتم که میخوام این کار رو بکنم وقتی حرف ها و دلایلم رو شنیدن به شدت موافقت کردن و نظر همین دو نفر هم مهم ترین بود برام. اما باز هم با چند نفر دیگه مشورت کردم و اونا هم موافق بودن با این کار. بعد از چند روز صحبت، مشورت و فکر کردن بالخره رفتم دانشگاه و درخواست انصرافم رو ثبت کردم. همین هفته‌ی پیش هم نامه‌ی موافقت با انصرافم اومد و رسما من دیگه دانشجو نیستم 🙂
توی نامه معرفی به حوزه نظام وظیفه ذکر شده که بعد از انصرافم من یک سال وقت دارم برای پست کردن دفترچه‌ی سربازیم. این رو که دیدم خیلی خوشحال شدم. اگر همه چی طبق برنامه پیش بره اسفند ماه دفترچم رو پست میکنم و احتمالا اوایل بهار سال دیگه عازم خدمت سربازی میشم.
یه کلیپ انگیزشی میدیدم که میگفت هیچ وقت راه آسون رو انتخاب نکن، من هم فکر کنم همین کار رو کردم و راه آسون رو انتخاب نکردم. رفتن به سربازی و انصراف از دانشگاه خیلی تصمیم سختی بود برام اما اون چیزایی که من از زندگی میخوام با درس خوندن توی دانشگاه به هیچ وجه به دست نمی اومد!
ممنون از اینکه وقت گذاشتین و کمی از داستان زندگیم رو خوندین 💙 . لطفا برام آرزوی موفقیت کنین متقابلا من هم برای شما آرزوی موفقیت میکنم دیگه 🤗 .
راستی خیلی خوشحال میشم اگر شما هم نظرتون رو (حالا چه مثبت چه منفی) راجع به این تصمیم توی کامنت ها بگید. بازم ممنون. آرزو میکنم همیشه شاد و سلامت باشید ✌️.
بنظرم بعد از سربازی کاملا آزاد میشی. از این نظر کار خوبی کردی.
ولی وقتی که از 2 سال سربازی برگشتی، تقریبا 4 سال از دنیای تکنولوژی که الان روی لبه‌ش وایسادی دور شدی. تو موندی و یه سری چیزا رو فراموش کردی ولی دنیا با سرعت پیش رفته.
بنظرم اون 4 سال رو شاید بشه با یکی دوسال کار سخت جبران کرد.
خوشحالم یکی رو دیدم که این قدر شجاعت داشت که وقتی فهمید درس و دانشگاه به دردش نمی خوره، رهاش کرد و رفت.
ممنون از نظرت پویای عزیز 💜 . سعی میکنم این دو سال زیاد از این دنیا دور نمونم 😉 .
سلام داداش خوبی
من کارم ازاده کلا نمیخوام سمت استخدامی برم… فقط میخوام یه مدرک لیسانس داشته باشم… الان دانشگاه ثبت نام کردم ولی میخوام انصراف بدم یه رشته دیگ ثبت نام کنم و در این حین از طرح علم الهدی(هر سال فعالیت سه ماه کسر خدمت داره) لااقل برا دو سالش استفاده کنم تا کسر خدمت بگیرم… و تو این چهار سال دانشگاه میخوام کار کنم و دانشگاه فقط کشک… راه خوبیه یا برم خدمت ؟ اینطوری الان بخوام برم خدمت یا 15 ماه یا 12 ماه باید خدمت کنم😐
سلام
دانشگاهتو برو و تا جایی که می تونی کسری جور کن.
خوشبحالتون زود به این نتیجه رسیدین و اینقد شجاعت داشتین که انصراف بدید…نشدید عین منو هم کلاسیام که بعد چهارسال درس خوندن بشینیم کنج خونه و حرص بخوریم چرا کار برای رشتمون نیس و وقتیم هس چرا بهش بها نمیدن…
ایشالله موفق باشید.
ممنون از نظرتون، امیدوارم شما هم همیشه موفق باشید.
متاسفانه سیستم دانشگاه پیام نور طوریه که فقط بدرد گرفتن مدرک میخوره.من هم تو دانشگاه پیام نور رشته عکاسی درس خوندم. اونم رشته ای که باید عملی اموزش دید ولی متاسفانه تو این ۴سالی که دانشگاه رفتم هیچ فرقی با سال اول دانشجوییم نکردم و اکثر شیوه تدریسشون تئوری بود و چیز خاص و مهمی یاد نگرفتم و بعد از فارغ التحصیلی تقریبا یه ماهه تو یه اتلیه عکاسی مشغول به کار هستم و متوجه شدم خیلی چیزا هست که درمورد عکاسی و شاخه های مرتبط آن بی اطلاع هستم و بارها به خودم میگم کاش همون از اولش بجای رفتن به دانشگاه تو اتلیه شروع میکردم و زودتر یاد میگرفتم و هم کارای مفیدتری تو اون ۴سال تلف شده بیشتر میتونستم انجام بدم.
متاسفانه تو بیشتر رشته ها چیزایی که تدریس میشه نیاز بازار کار الان نیست.
منم منتظر بودم امسال یعنی سال 98 خرید سربازی تو بودجه باشه ولی نبود و باید برم. خیلی حالم گرفته بود و واژه سربازی رو تو توییتر سرچ کردم. لینکتو تو توییتر دیدم و اومدم مطلبتو خوندم. حقیقتا خیلی آروم شدم. به هر حال راهیه که باید بریم. امیدوارم که بهترینا واست رقم بخوره و دوران سربازیمون خوش بگذره و پر از اتفاقات و خاطرات خوب باشه
ممنون از اینکه به وبلاگم سر زدی حسین جان. امیدوارم این دوران سربازی جزو بهترین دوران زندگیمیون باشه برای هر دومون.
سلام
من دقیقا توی این شرایط بودم ولی انصراف ندادم. مهندسی مکانیک را گرفتم ولی دیگه ارشد نخوندم.بازار کارو امتحان کردم هیچ خبری نبود.الآن کارم هیچ ربطی به رشته ام نداره و بابت روزهایی که توی دانشگاه حروم کردم حسرت میخورم.اما
و اما از اولین روزهای آموزشی متوجه میشی چه اشتباهی کردی . وقتی ببینی یه نفر با لیسانس مثلا ادبیات درجه افسری میچسبونه و تو سرباز صفری دنیا رو سرت خراب میشه.باور کن
و توی جامعه وقتی میگن تو سر سگ میزنی لیسانس میرینه تویی که خرد میشی چون همون لیسانس را هم نداری !
برادرانه پیشنهاد میکنم یه دانشگاه درست و درمون امتحان بده درس بخون و بعد برو خدمت, حداقلش اینه که توی فرم ها جای خالی تحصیلات رو با کارشناسی پر می کنی. منتظر جوابت هستم.
یا علی
سلام علی جان. ممنون از اینکه نظرت رو بیان کردی! راستش اهدافی که من برای خودم دارم این چیزای کوچیک باعث نمیشه که جا بزنم. میدونم این شرایط رو و حتی خیلی بد ترش رو هم دیدم و هم شنیدم ولی یه دورانیه که تموم میشه. مهم اینه که هدف و انگیزه داری برای این کار یا نه؟! اگه هدف داشته باشی خیلی راحت با این مسائل کنار میای.
به عنوان کسی که خودم جرات انجام این کارو ندارم ولی فک میکنم کار درستیه ، میخوام بگم که با شناختی که ازت دارم ، حتما درست راهتو میری.
خیلی دوست داشتم جات باشم ، جای کسی که راه های سخت رو به خودش تحمیل میکنه تا پالوده و قدرتمند بشه .
آفرین
موفق باشی
ممنون از این همه انرژی مثبتت جواد جان. خوشحالم از اینکه رفیقی مثل تو رو دارم ❤️ .
یک مسیر(درس خوندن) برای میلیون ها انسان پاسخ گو نیست و چون دیگران نمی دانند کیستی باید خودت خودتو در بیابی و مسیرت رو بسازی
کاملا موافقم، جمله‌ی قشنگی بود! ممنون مهدی جان.
سلام.
من با تمام شوقی که داشتم به دنیای رایانه ها و وب کاردانی نرم افزار قبول شدم و همون ترم اول متوجه شدم تو این مسیر نمیتونم به اون حد ایده آل که خودم‌انتظار دارم برسم دلایل مختلفی هم داشتم که برای خودم قانع کننده بودن با همه فکر و‌خیال ها کاردانی رو تموم کردم به امید اینکه در آینده در مسیر دیگه ایی که قدم خواهم برداشت به پشتوانه مدرک کاردانی ام بتونم کاردانی به کارشناسی بخونم.
بعد کاردانی سربازی رو رفتم و تموم کردم و بلافاصله مسیر جدید برنامه ریزی شدم رو شروع کردم و تا این تاریخ ۲ ماه از شروع کردنش میگذره و نگاه من به آموختن تجربی و بعد دانشگاهی هستش.
تا به این لحظه راضی ام با اینکه ،هم سختی مسیرم زیاده و هم ریسک دار ،اما من امیدوارم و تا موفقیت حاضر به مقاومتم، چون که مطمئنم از انتخابی که کردم.
و اما نظر شخصی ام راجب درس و تحصیل:
علم مادر و مولد همه ی پیشرفت های بشره،علم یعنی مطالعه،آزمایش و تجربه ، و این علم اونطور که من دیدم تو دانشگاه های ما به صورت معرفی منبع یا موضوعی برای مطالعه ارائه میشه و جنبه های تجربی و آزمایش هم اگه توی مباحث دروس یک‌رشته دانشگاهی باشه به عنوان یک تمرین معرفی تجربی یا آزمایشگاهی هستش و از خوبی های دانشگاه و درس خوندن تو کشور ما: ۱- قرار گرفتن در بین چند نفر انگشت شمار علم دوست که میشه ازشون تلاش رو یاد گرفت و دوست شد و نشتن پای حرف های تعداد خیلی خیلی معدود استاد سرمشق دهنده‌و‌تلنگر زن ، و ۲- اخذ مجوزی یا تاییدیه برای ثابت‌شدن یا حضور پیدا کردن علم واقعی که شخص بیرون دانشگاه کسبش میکنه در مجامع علمی کشور و دنیا.
کسی که فقط میخواد به یک شغل برسه‌که ازش درآمد کسب کنه و‌یا علاقه مند به اون شغله و نمیخواد بیشتر از این وارد علم‌شغل مورد نظرش بشه بهتره در حده مطالعه ، آزمایش و تجربه به صورت شخصی بره جلو و بیخودی وقت و هزینه اش رو پای دانشگاه هدر نده و در حده نیازش تلاش کنه.
البته افرادی هم بودن و هستند که بدون هیچ تحصیلات آکادمیکی اومدن توی زمینه ایی فعالیت کردند و با ایده پردازی و تلاش تغییر و تحولات رو به پیشرفتی رو انجام دادن .
فقط هر کاری میخواید بکنید یا نکنید حواستون به زمان باشه که خیلی زود دیر میشه.😴
ممنون از اینکه دیدگاهت رو بیان کردی مهدی جان.
سلام اقا محمد عزیز
ابان ماه سال 90 با مدرک دیپلم زمانی که تقریبا 18 سالم بود به خدمت سربازی رفتم و با قد کوتاه و جسه ی کوچیکی که داشتم اموزشی افتادم یگان ویژه کهریزک واقع در شورآباد (که واقعا آب شیرین نداشت) و خدمتمم باز افتاد تو یگان ویژه قزوین!
حالا فکرشو بکن با این جسه و قد کوچیک با سپر و باتوم و کلاه و لباس سوسکی (که خود لباس 10 کیلو وزنش میشد) و ماسک و… جلوی اغتشاشات میگفتن بایستیم !!! 🙂
چرا اینو گفتم؟!
چون میتونستم قبل از اینکه دفترچمو پست کنم لااقل راه بهتری رو انتخاب میکردم مثلا با مدرک فوق دیپلم میرفتم در این حد اذیت نمیشدم و یا سرباز معلم میشدم یا امریه میگرفتم یا پروژه میگرفتم یا اصلا خدمتم رو میخریدم….
اما خب هرچند سخت گذشت ولی روزای باحالی هم بودن توی پادگان و…
خلاصه اینکه محمد جان توصیه میکنم از منی که 7 سال قبل رفته خدمت بشنو و قبل از پست کردن دفترچه ات یه تجدید نظری بکن و راه درست تری رو انتخاب کن.
البته الان خدمت شده 21 ماه و معمولا سربازها رو بخاطر اینکه هزینه کمتری کنن بصورت اداری ازشون کار میکشن و ظهر میفرستن خونه و میتونی تو خونه هزار تا کار دیگه انجام بدی
تصمیمت واسه انصراف از دانشگاه درسته ولی خدمتو تا میتونی یه جوری یه راهی پیدا کن که تا دیر نشده بپیچونیش :))
چون بعد از ارسال دفترچه دیگه ویدئو که هیچی فیلم سینمایی انگیزشی هم جواب نمیده :)))
شوخی کردما ناراحت نشی ؛)
ایشالا که هرجا هستی با هر تصمیمی که داری موفق باشی
سلام احسان جان، ممنون از اینکه نظرت رو گفتی. من انصرافم رو دادم و یه جورایی کار تموم شده 🙂 . خودم یه اعتقادی که دارم اینه که سختی های سربازی منو برای روز های سخت تر زندگی آماده تر میکنه! دیگه باید ببینیم چی پیش میاد. بازم ممنون.
آقا به شدت کار عاقلانه ای کردی
تبریک میگم بهت
اینو از زبون یه ترم آخر ارشد مدیریت میشنوی، واقعا عمرمو پولمو هدر دادم
ممنون، واقعا کاش اینطوری نبود سیستم دانشگاهی ما!
بهترین کاره ممکن رو کردی
اشتباه من رو تکرار نکردی
ارزوی موفقیت سرباز
یه پیسنهاد قبل از عید برو خدمت حتمااااااااامخصوصا اسفند
ممنون 🌹، هدف خودمم همینه اسفند برم تا ببینم چی پیش میاد.
فکر میکنم توخدمت مجبور شی برنامه هایی که روی تخته نوشته شده بود رو خودت روی کاغذ بنویسی !!!
ویک نکته مهم تراینکه اگر شما هنرستان درس خونده بودی و فنی بودی به این مشکل برخورد نمیکردی من کاملا درکت میکنم وقتی میگی مطالب اولیه و هدر دادن وقت رو
دوستان من ریاضی خوندن و رفتند کامپیوتر ، خخ جالبه بعد تومدرک لیسانس تازه با یوز کیس و کلاس دیاگرام اشنا شدن چیزی که تو هنرستان سال دوم بهت یاد میدن
در کل به امید موفقیتت دوست عزیزم
ممنون از اینکه دیدگاهت رو بیان کردی جسین جان. منم برات آرزوی موفقیت میکنم 😘 .
داداش من حدودا تصمیم تو رو گرفتم و از دانشگاه انصراف دادم چون یه نفر میگفت من دانشگاه نرفتم بخاطر همین باید از کله ام استفاده میکردم و همین باعث موفقیت من شد و انشالله منم تا اخرای برج 3 دفترچمو پست میکنم، حداقل بعد سربازی میتونم با ذهنی باز اون کاری که دوست دارمو انجام بدم😍
چه جالب، به نظر من که تصمیم درستی گرفتی. امیدوارم هر جا که هستی همیشه موفق باشی.
به نظرمن هر تصميمي كه خودتون قانع باشين و در وجودتون باور داشته باشين درسته حتی اگه سخت باشه همون راه درسته .منم اینجور تصمیمی گرفتم تقریبا .مترجمی زبان خوندم دوسال دولتی حالا تصمیم گرفتم انصراف بدم چون دورتر از شهر خودم بود.. اما بخواطر هزینه زیادش نشد واس همین گفتن اگ چند ترم دیگه بخونم فوق دیپلم می تونم بگیرم بعدش دوباره کنکور بدم فرهنگیان تربیت معلم زبان شهر خودم بخونم😍😍ان شاء الله که موفقشم واسه شما هم آرزوی موفقیت می کنم
امیدوارم بهترین ها برات اتفاق بیفته ❤️ .
باسلام اگه یه مردتوی این روزگاردیده یاشم اونم شما هستید بهتون تبریک میگم که داری زندگی میکنی نه مثل اکثرمردم که دارن بردگی فشارافکاربیرون ازخودشون رومیکنن شما واقعا تصمیم درست وبه موقع ای روگرفتید همیشه یک تصمیم یک حرکت یک درجه چرخش مسیرآدم روعوض میکنه میدونم که شما خودت بهترازهرکس دیگه ای میتونی تشخیص بدی چی خوبه وچی بده همیشه احساس خودانسان بهترین رهبروراهنمای انسانه همیشه به ندای درونت گوش بده البته مشاوره ازدیگران گرفتن خیلی خوبه البته ازاهلش بایدباشد درنهایت تصمیم گیرنده نهایی خود فرد هست دراخرین لحظه ندای درونی مشاوره بهتری روبهت میده موفق وپایدارباشید
ممنون حسن جان، لطف داری شما. امیدورام شما هم همیشه موفق باشی.
مهم اینه که خودت از تصمیمت احساس خوبی داشته باشی
👌
اول از همه آرزوی موفقیت دارم براتون.
من هم تا حدودی با شما موافقم و حتی بعد از خواندنش تردید هام زیاد شد اما قطعا موقعیت های ما با هم متفاوته. فقط دعا کنید منم بتونم بهترین تصمیماتو بگیرم…
ممنونم، منم امیدوارم بهترین ها برات اتفاق بیفته.
سلام محمد
به نظرم کار بسیار خردمندانه ایی کردی یه ضربالمثل که میگه جلو ضرر رو از هر جا بگیری منفعته
منم تقریبا این بخش از زندگیم مشابه بود با زندگیت ولی با یکمی تفاوت منم انصراف دادم داشتم لیسانس شیمی میخوندم ولی تا کاردانی بسنده کردم و الان هم به چیزی که میخواستم رسیدم
یاد گرفتم همیشه خودم تصمیم گیرنده باشم هرچند اگه اشتباه بوده باشه چون هم دیگه سعی نمیکنم کسی رو سرزنش کنم و اینکه یه راهی پیدا میکنم واسه تغییر دادن وضعیت
سلام یاسر جان، ممنون از اینکه نظرت رو گفتی.
سلام سال نو مبارک محمدی هستم، تازه با وبلاگهاتون آشنا شدم و از خوندنشون بسیار لذت بردم، امیدوارم همیشه موفق باشید.ولی با خوندن این وبلاگتون تصمیم گرفتم درمورد دانشگاه از شما مشورت بگیرم
اجازه بدید اول خودم رو بیشتر معرفی کنم من یک زن هستم متولد سال ۵۸ مادر دو فرزند۱۳ و ۵ ساله مدت ۱۲ سال(بعد از به دنیا اومدن فرزند اولم) خانه دار بودم و یک ساله که جدی تصمیم گرفتم فعالیتهای اجتماعی و شغلی رو دوباره شروع کنم شکرخدا شغل مناسبی پیدا کردم و الان در یک‌مهدکودک مربی هستم البته درآمد بسیار کمی داره و با علایق من هم جور نیست ولی فکر میکنم برای قدم اول بد نباشه چون حداقل میتونم با درآمدش هزینه آموزشهایی رو که برای کسب مهارتهای بیشتر نیاز دارم رو تامین کنم
خیلی طولانی شد ببخشید وقتتون رو میگیرم
بهمن۹۷ در دانشگاه علمی کاربردی رشته ترجمه زبان انگلیسی مقطع کاردانی ثبت نام کردم ولی از کاری که کردم مطمئن نیستم فکر میکنم از دانشگاه چیزی یاد نمیگرم ولی متاسفانه مسیر دیگه ای رو هم برای کسب مهارت زبان انگلیسی بلد نیستم البته این رو هم بگم که رشته ترجمه فقط چون ارائه میشد انتخاب کردم وگرنه قصدم یادگیری و کسب مهارت در زبان انگلیسی هستش درنهایت نمیدونم کار درستی بوده ثبت نام در دانشگاه یا نه لطفا اگر میتونید راهنمایی بفرمایید
سپاسگزارم
سلام
ممنون از اینکه به وبلاگم سر زدید.
راستش من خودم رو در حدی نمی بینم که بخوام به شما مشاوره بدم اما نظر شخصیم اینه که دانشگاه برای رشته های نظری و چیز هایی که کار فنی توش نیست خوبه. فقط چیزی که هست اینه که خودتون رو فقط به دانشگاه محدود نکنین و کنارش از آموزش های آزاد و آموزش های موجود در سطح وب هم استفاده کنید.
ممنون از توجه و پاسخگوییتون
اینکه میفرمایید درحدی نیستید که مشاوره بدید با شما موافق نیستم چون بنظرم افرادی که چالشی رو تجربه کردن بهترین راهنماها هستند درمورد اون چالش مخصوصا که شما افق دید وسیعی هم دارید
درهرحال ممنون از راهنماییتون حالا با دلگرمیه بیشتری به راهم ادامه میدم
ممنون از شما، امیدوارم همیشه شاد، سلامت و موفق باشید.
بهترین کار رو کردی! منم از ارشد انصراف دادم و دفترچه رو فرستادم، البته من رو به زور راهی کمسیون پزشکی کردن که توصیه میکنم اگر مشکل جدی ندارید برید از کمسیون انصراف بدید چون به هیچ دردی نمیخوره! مهر ماه ایشالا خلاص میشم و زمستون اعزامم، تنها ایرادی که داره 2 سال دوری از کسب و کار و دنیای وب هستش، بعدش خلاص میشی و میتونی 100% روی کارت تمرکز داشته باشی، امیدوارم موفق باشی
ممنونم، امیدوارم تجربه های خوبی کسب کنین توی این دوران.
سلام من قضیم با شما فرق داره و ناچارا مجبورم برم خدمت
من تازه 19 سالمه رشته تجربی بودم دبیرستان با معدل دیپلم 18.5 یعنی یه جورایی درسم خوب بود خلاصه بگم رسیدیم به وقت ثیت نام کنکور منم که آنچنان آمادگی نداشتم بر کنکور گفتم چیکار کنم چیکار نکنم رشته ریاضی رو زدم بر کنکور و رفتم سر جلسه چون درسم خوب بود کنکورمو بدک ندادم مهندسی نفت یکی از شهرهای فارس اوردم و با توجه به اینکه بچه شیراز بودم موقعیت خوبی بود رفتم یه ترم اونجا بودم زیاد سختگیری میکردن ولی من اون ترمو با معدل بالا تموم کردم ترم دو شروع شد گفتم آخرش که چی خودمو تو این شهر کوچیک محدود کنم ؟!! انصراف دادم رفتم ی رشته با آینده شغلی تضمین شده و حقوق بالا ولی اونجا هم نتونستم دوام بیارم بخاطر اینکه با روحیم سازگار نبود خلاصه رفتم انصراف دادم ، درخواست بازگشت به تحصیل دادم به همون دانشگاه قبیلیم که همین یک ماه پیش خبر دادن قبول شده و درهمین حین دنبال انتقالی به شیراز بودم و کار انتقالیم هم جور شد ! با خوشحالی رفتم بر ثبت نام مجدد همه کارا که تموم شد یه نامه دادن گفتن برو نظام وظیفه معافیت تحصیلی بگیر منم رفتم و بی خبر از اتفاقی که قراره تو یک ساعت اینده بیفته تاکسی گرفتم رفتم پیش افسر کد ملیمو زد تو سیستم گفت نمیتونی بری دانشگاه باید بری خدمت !!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 گفتم چراااااااا؟؟؟؟؟!! گفت دوبار انصراف دادی باید بری خدمت .
اولش ناراحت شدم ولی بعدش با خودم گفتم زیاد بد نشد حداقلش اینه که بعدش با دست باز رشته یا فن مورد علاقمو انتخاب میکنم و یه مقدار هم بزرگتر شدم و شاید تحریمها هم کمتر شن آدم بتونه راحت تر تصمیم بگیره و اینکه راهیه که همه باید برن و از کسیم عقب تر نیستم و هزار دلیل دیگه من که از خدمت رفتنم زیاد ناراحت نیستم چونکه دیگه با ترس از اجبار سربازی راه آیندمو انتخاب نمیکنم . به نظرم شما هم کار درستی ولی وقتی از خدمت برگشتی علاوه بر یادگیری فن کد نویسی یه رشته دانشگاهیم انتخاب کن تو یه دانشگاه درست درس بخون چون بالاخره مردم ما عقلشون تو چشمشونه و اینکه تو دانشگاه میتونی بیشتر تو اجتماع باشی و رفتار مردم و دانشجو ها رو بررسی کنی و اگر خواستی استارت آپی شروع کنی دیدت بازتره …
در هر حال موفق باشی منم احتمالا 19 شهریور اعزامم
اینکه دیدت به قضیه خوبه خیلی عالیه! مطمئن باش نه عقب افتادی و نه چیزی رو از دست دادی 🙂 تازه کلی هم جلو هستی از هم سن و سالات.
سلام محمد من 19 سالمه و کلاس گیتار میرمو دو سه سالیه درس نمیخونم تو اون دو سه سال کار کردمو با پولش دارم میرم گیتار یاد میگیرم که شاید اینده ای داشته باشه ولی نمیتونم هم کار کنم هم برم کلاس گیتار نمیدونم برم سربازی یانه از طرفی میگم دوسال بیکاری کاری نمیکنی عمرت تلف میشه نمیدونم گیتار رو ول کنمو بچسبم به سربازی و بعدش کار ؟ یاکلا فقط برم دنبال کار
سلام حسن جان، به تلگرامم پیام بده تا باهم یکم گپ بزنیم.
سلام. خسته نباشید.
من تازه درسم تموم شده و بچه درس خونی هستم.
ولی به رشته ام علاقه ای ندارم و دانشگاه نرفتم. الانم تا برج 6 سال 99 وقت دارم تا خودمو معرفی کنم. علاقه ی خاصی هم به کاری چیزی ندارم و نظر خودم اینه که برم سربازی و تو این دو سال بلاخره یه چیزایی تغییر میکنه. ولی خانوادم و فامیلای نزدیکم نمیزارن میگن الکی هم شده برو دانشگاه درس بخون تا مدرک بگیری و بی سواد نباشی همین.
نمیدونم چیکار کنم. برم سربازی یا برم یه رشته ی الکی دانشگاه ازاد؟ ممنون میشم یکم راه نماییم کنیید؟!
سلام مجید جان، من در حدی نیستم که بخوام بهت مشاوره بدم! این چیزی هم که میگم ممکنه غلط باشه و چیزی هست که من تا الان نسبت به سربازی به دست آوردم. اگه با مدرک پایین بری سربازی خیلی بهت سخت میگذره و یه کاری می‌کنن باهت که اگه به چیزی هم علاقه داشته باشی، علاقه اش از سرت میوفته! البته همین هم باز بستگی داره که کی، کجا و چه یگانی بیوفتی. اگه هدف یاعلاقه ای به چیزی داشتی میگفتم برو خدمت ولی وقتی اینطوری هستی دقیقا نمیدونم چی باید بگم! بهترین راه الان رفتن پیش مشاوره، راجع به سربازی هم خوب تحقیق کن و با دنیاش آشنا شو!
خداوکیلی خدمت نیاید من خودم انصراف دادم اصن سرباز با مدرک دیپلم رو حساب نمیکنن میخام ایست خدمتی بزنم برم درسمو ادامه بدم نیاید خدمت
تقریبا حرفت درسته!!!
منم رشتم کامپیوتر بود بعد ۲ سال غیبت کامل تو دانشگاه انصراف دادم که برم خدمت.خانواده ی کودنم مجبورم کردن برم رشته مرجمی زبان انگلیسی که اینم مزخرفه کلا نمیدونم چطور از دست دانشگاه خلاص شم برم خدمت با خوم حساب کردم الان که ۲۲ سالمه اگه تو ۱۸ سالگی رفته بودم خدمت تو ۲۰ سالگی تموم میشد و الان جایی شاغل بودم
میلاد جان به نظرم بهتره با خانوادت بیشتر صحبت کنی و تعامل بیشتری داشته باشی باهشون، یا قانع میشی یا قانع شون میکنی.
سلام چطوری ؟
من 18 سالمه و امسال کنکور دارم،و تصمیم اینه که دیپلم رو بگیرم (کنکورم ندم )و بعدش برم سربازی
نمی دونم تصمیمه درستی است یا نه ؟؟
یکم بهم مشاوره بده تا یکم دیدم بازتر شه
و نمی دونم بعد اون دوسال چیکارکنم دانشگاه برم یا نه ؟؟
کمکم کن :)))
مرسی و روز های خوبی برای همه و مخصوصا تو دارم…
سلام امیر جان. راستش کاملا تصمیم اشتباهیه! هر طور تونستی مدرک لیسانست رو بگیر. خواستی تلگرام پیام بده صحبت کنیم باهم.
سلام جناب کمالی.
ریسک بزرگی کردید.
از کدوم قسمت این کارتون پشیمون شدید!؟
چرا نظرتون عوض شد؟
سلام فاطمه جان
تو یه پست جدا سعی میکنم کامل توضیح بدم.
با سلام و احترام جناب آقای کمالی
اول از همه بابت مطالبی که گذاشتین از تشکر می کنم.
منم خواستم یه نظری بدم با این حال که مطلب در تاریخ 6 دی 97 و بروزرسانی 10 مرداد 99 هستش کمی دیر موندم😅
به نظر من تصمیم خوبی گرفتی،چون اول و آخرش باید سربازی بریم،من به پسر خاله خودم هم گفتم، به محض اینکه دیپلم را گرفت رفت سربازی،بعد دانشگاه را تموم کرد و مدرک گرفت دیگه به فکر سربازی نباشه و بره سراغ کار،درسته سربازی سخته ولی در کنارش شادی ها و خاطرات به یاد ماندی هم هست،خود پدر من آزاده هست و 2 سال و 19 روز اسیر بوده از سربازی هم سخت تر بود،ولی پدرم باز خاطره های خوشی از اسیری برای ما تعریف میکنه،و از این بابت خوشم اومد که با پدر ومادر مشورت کردید،وقتی که می خواهید یه کاری انجام بدید حتما باید با پدر و مادر و بزرگان خود مشورت کنید،کسانی هستند که بدون مشورت کاری انجانم دادن و پشیمون شدن،حتی دوستت گفت بیا فلان کار و انجام بدیم باید با پدر و مادر مشورت کنید،تو انجام یه کاری باید عجله نکنید اول مشورت و تحقیق کنید بعد انجام بدید.
درمورد دانشگاه هم واقعا راست می گید،منم کاردانی نرم افزار را تموم کردم،واقعا سطح آموزشی دانشگاه ها ضعیف هست،به ما هم برنامه نویسی را تو تخته یاد می دادن،دروس برنامه نویسی کلا باید عملی باشه تا آدم یه چیزی بفهمه،منم علاقه زیادی به برنامه نویسی دارم و به دلیل سیستم ضعیف آموزشی دانشگاه با مشورت پدر و مادر تصمیم گرفتم کارشناسی تغییر رشته بدم،و الان کارشناسی حسابداری می خونم،برای برنامه نویسی هم به کلاس های بیرون ثبت نام کردم،توصیه من اینه که کسانی که به برنامه نویسی علاقه دارن بیرون برن یا در اینترنت فیلم های آموزشی هست و در کامپیوتر خودتون تمرین کنید،وقت خودتون را در دانشگاه تلف نکنید که چیزی یاد نمیگیرید،به جاش یه رشته دیگه انتحاب کنید و برنامه نویسی را بیرون یاد یگیرید،دوست من هم علاقه به برنامه نویسی داشت که من براش این جریان را توضیح دادم،کاردانی گرافیک برداشت و بیرون رفت برنامه نویسی یاد گرفت،تازه باهم صبحت کردیم که گفت الان تو یه سایت فریلنسری برنامه نویسی انجام میده و پروژه تحویل میده،که هفته پیش گفت 6 میلیون در آمدم هست،خواستن توانستن است.
امیدوارم که در تمام زندگی سلامت،شاد و موفق باشید
سلام سعید جان
ممنون از اینکه دیدگاهت رو بیان کردی!
این پست نیاز به یه بروزرسانی دیگه هم داره حتی 🙂 ایشالا بعد از تموم شدن خدمت.