دیشب توی قسمت ژانر وحشت فیلیمو میگشتم و میخواستم یه فیلم ترسناک ببینم، بین فیلم های مختلف میچرخیدم و نظرات بقیه، نمره و توضیحات فیلم ها رو میخوندم. چیزی جذبم نکرد تا یهو به یه فیلم رسیدم به اسم شکسته! توضیح یک خطیش جذبم کرد و کامنت ها هم مثبت بود. به هوای یه فیلم ترسناک نشستم پاش اما خب بعد فهمیدم دستهبندی این فیلم اشتباه بوده و باید توی ژانر معمایی/هیجان انگیز قرار میگرفته!
اصلا دوست ندارم داستان فیلم رو لو بدم ولی یه نکته ای هست که به نظرم خیلی ربط داره به این فیلم. یه زمانی سر کلاس فیزیک یه بحثی شد راجع به واقعیت و درستی درک ما از جهان اطرافمون. بحث از این قرار بود که فرض کنید شما یه ماهی توی تنگ هستید. تصویری که از دنیای اطرافتون دارید چه شکلیه؟ شما ماهی هستید و همهی دوستاتون هم ماهی هستن و همچنین داخل تنگ. پس شما به یه واقعیت نسبی از دنیای اطرافتون دست پیدا کردید و فهمیدید که مثلا کل دنیای اطراف شما به شکل محدبه! شما اینطوری میبینید و بقیهی دوستان و کل جامعهی ماهی های داخل تنگ هم همینطوری میبینن! حالا یه چیزی، دنیای بیرون واقعا محدبه یا ماهی ها دارن اشتباه میبینن؟
حالا به نظرم مشکل اصلی ماهی های داخل تنگ به چشم بر میگرده و [دیدن] باعث شده اونها یک چیز اشتباه رو به عنوان واقعیت در نظر بگیرن. اما قضیه راجع ما انسانها خیلی فرق میکنه. ما یه چیزی داریم به اسم مغز که هنوز اطلاعات صد در صدی راجع به کارکرد این قسمت از بدنمون نداریم! همین مغز ممکنه یه چیز تخیلی رو برای ما واقعی جلوه بده و یا برعکس. یه سری تله های فکری داره که واقعا خیلی از ماها راجع بهش اطلاعات درستی نداریم.
این فیلم خیلی قشنگ میاد این موضوع که ممکنه ما درکمون از واقعیت رو از دست بدیم رو به نمایش میذاره. فیلم تا آخرین ثانیه هاش غیر قابل پیش بینیه و واقعا باعث میشه شما تا موقع تموم شدن فیلم از جاتون تکون نخورین. من که هی موس رو تکون میدادم تا ببینم چه قدر دیگه از این فیلم مونده و قضیه قراره چی بشه.
حتما یه وقت برای خودتون خالی کنید و این فیلم رو ببینید. قشنگ تا ساعت ها و حتی روز ها بعد ذهنتون درگیر خواهد بود. اگر این فیلم رو دیدید میتونیم باهم توی همین کامنت ها راجع بهش گپ بزنیم.